Εφήμερες σχέσεις, εφήμερες αγάπες... Τι και αν πέρασα από χίλια κύματα για να φτάσω εδώ... θα μου πεις άξιζε τον κόπο, ήταν ωραία η διαδρομή και μετά; Ποια είναι η συνέχεια ; τι θα ακολουθήσει παρακάτω ;
Μετά φτάνω στο σήμερα και φοβάμαι τελικά για το αύριο. Σαν ένα σπουργίτη που μένει αβοήθητο μέσα σε ένα κατάλευκο τοπίο, τρέμοντας από το κρύο. Ένας απέραντος κατακλυσμός από φειδωλές υποσχέσεις, ψεύτικα συναισθήματα , ψεύτικα θέλω και παντού όπου κι να δεις, παντού πόνος, σε διάφορες αναλογίες
και κατηγορίες. Όνειρα αγορασμένα , που πριν ξυπνήσεις από κάποιον θα έχουν ήδη κλαπεί.
Τι και αν είμαι εδώ και περιμένω.. τι και αν περιμένω κάποιον να φανεί, τίποτα ριζικό δεν αλλάζει.. όλα παραμένουν τα ίδια, μόνο που κάποιες βραδιές σαν κι αυτή γίνεται αφόρητος ο πόνος και η λύση σε αυτή την εξίσωση είναι μία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου